عمر ما طی شد ،
به تمنای بهشت...
آه نپرسیدم از آن زاهد ،
که کجا است بهشت...
این چه بخت تیره ایست.
که خود دوزخ ساختم...
هان برادر تیرگی دور کن ،
همهی دنیا باشد بهشت...
غ..ر..آ